Historia kościoła garnizonowego w Lublinie Kościół Garnizonowy w Lublinie został wybudowany w 1904 roku jako prawosławna cerkiew pułkowa dla wojska i policji carskiej. Budowniczymi tego kościoła byli żołnierze 18 Brygady Artylerii armii carskiej, która stacjonowała w Lublinie. Kościół został usytuowany przy Alejach Racławickich niedaleko koszar wojskowych. Na uroczystości poświęcenia i oddania do użytku tej wojskowej świątyni był obecny sam generał-gubemator Włodzimierz Tchórzewski i jego zastępca Włodzimierz Smirnow oraz liczni przedstawiciele władz miejskich i wojskowych z Garnizonu Lublin. Kościół Garnizonowy jako “cerkiew pułkowa” służył żołnierzom rosyjskim przez 11 lat do 1915 roku. Po wkroczeniu do Lublina wojsk austriackich w 1915 roku cerkiew została zamknięta. Praktycznie nie używana przez trzy kolejne lata zaczęła powoli niszczeć. W czasie trwania I Wojny Światowej zamierzano w cerkwi urządzić kino albo zamienić ją na łaźnię miejską. Przeciwko takim planom władz miejskich ostro sprzeciwił się Biskup Lubelski Marian Leon Fulman. Na jego prośbę Biskup Polowy Wojska Polskiego Generał Stanisław Gall mianował Proboszczem Garnizonu Lublin kapłana diecezji warszawskiej ks. kpt. Stanisława Małka, który zajął się także niszczejącą cerkwią pułkową. Cerkiew dostosowano do potrzeb liturgii katolickiej i przeznaczono dla duszpasterstwa Wojska Polskiego. Nadano też kościołowi oficjalną nazwę "Załogowy Kościół Wojska Polskiego w Lublinie". Ks. kpt. Stanisław Małek był także kapelanem 8 Pułku Piechoty Legionów, który stacjonował w Lublinie. W 1919 roku przy garnizonowej świątyni pracował Dziekan Wojskowego Generalnego Okręgu Lubelskiego ks. kpt. Jan Motyka, którego niebawem zastąpił na stanowisku dziekana kapelan legionowy, kapłan diecezji przemyskiej ks. Kpt. Stanisław Żytkiewicz. W 1920 roku kapelanem garnizonu był ks. kpt. Stanisław Oskierka, który dokumenty kościelne podpisywał jako Proboszcz Generalnego Okręgu Lubelskiego przy Kościele Załogowym WP w Lublinie. W tym samym czasie w wojskowym szpitalu epidemiologicznym, który mieścił się w obecnym gmachu KUL służył kapłan diecezji kieleckiej ks. kpt. Piotr Kałwa, późniejszy Biskup Lubelski, Wielki Kanclerz KUL i profesor tej uczelni. W latach 1921-1922 kapelanem wojskowym w Lublinie był ks. kpt. Piotr Zwierz pochodzący z diecezji włocławskiej. Po nim w latach 1922-1923 obowiązki proboszcza pełnił kapłan diecezji przemyskiej ks. mjr Józef Żelaznowski, który był także kapelanem 3 Dywizji Piechoty Legionów. Kolejnym kapelanem w latach 1923-1925 był kapłan diecezji krakowskiej ks. kpt Jan Humpola, który aktywnie włączył się w dzieło budowy Domu Żołnierza Polskiego w Lublinie. Ks. Humpola był później kapelanem Prezydenta RP Ignacego Mościckiego. Monumentalny Dom Żołnierza Polskiego został zbudowany przez żołnierzy 8 Pułku Piechoty Legionów z cegły pochodzącej z rozebranego carskiego Soboru Podwyższenia Krzyża Pańskiego, który stał na placu Litewskim w Lublinie. W latach 1925-1928 kapelanem wojskowym w Lublinie był kapłan diecezji łuckiej ks. mjr Antoni Żyźniewski. W czasie jego służby w Garnizonie Lublin w 1926 roku dekretem Nuncjatury Apostolskiej w Polsce zatwierdzono Statut Duszpasterstwa Wojskowego. Przy dziesięciu Okręgach Korpusu utworzono Dekanaty Wojskowe, które obejmowały personalne parafie wojskowe. Lublin stał się siedzibą Dekanatu Wojskowego OK. Pierwszym Dziekanem OK NR. II w Lublinie został kapłan diecezji sandomierskiej ks. płk Jan Pajkert. W skład Dziekanatu OK. wchodziły następujące personalne parafie wojskowe: Lublin, Chełm, Zamość, Kowel, Równe, Łuck, Dubno, Włodzimierz Wołyński, Krzemieniec /Biała Krynica/. 29 kwietnia 1926 roku Biskup Polowy Wojska Polskiego Generał Stanisław Gali nadał Kościołowi Garnizonowemu w Lublinie tytuł Niepokalanego Poczęcia NMP. Parafii Wojskowej w Lublinie podlegały wszystkie jednostki wojskowe, żołnierze zawodowi oraz ich rodziny w powiatach: lubelskim, lubartowskim i janowskim. Ustalono też prostszą nazwę dla świątyni wojskowej Kościół Garnizonowy w Lublinie. Od 5 listopada 1928 roku w Lublinie pracował kapelan Marynarki Wojennej RP, kapłan diecezji sandomierskiej ks. kmdr ppor. Władysław Miegoń. Trafił on do Lublina karnie za publiczną krytykę zamachu majowego dokonanego w Warszawie przez Marszałka Józefa Piłsudskiego. Ks. Miegoń bardzo czynnie włączył się w wielkie dzieło restauracji i przebudowy kościoła przeprowadzone w latach 1927-1932 według planów opracowanych przez por. inż. Władysława Wojciechowskiego. Starano się wtedy zatrzeć na zewnątrz i wewnątrz kościoła wszelkie ślady architektury cerkiewnej. Przebudowano dach, zdjęto typowo cerkiewną kulę z wieży, pobudowano trzy ołtarze, umieszczono po prawej i lewej stronie ołtarza słownego figur św. Jerzego i św. Marcina, zainstalowano ambonę i chrzcielnicę, sprowadzono zakupione z budżetu wojskowego organy wykonane przez firmę “Jezierski”. Polichromię wnętrza kościoła wykonali pod kierunkiem profesora Karola Frycza artyści malarze Stanisław Cegielski i Henryk Plich oraz rzeźbiarz Wojciech Durek. Wszystkie prace nadzorował szef budowy kpt. inż. Ignacy Graca. Uroczystość konsekracji Kościoła Garnizonowego w Lublinie rozpoczęła się 30 września 1933 roku. Konsekracji kościoła dokonał Biskup Polowy Wojska Polskiego Generał Józef Gawlina, przy udziale wojska z dowódcą DOK II gen. Jerzym Dobrodzickim na czele, przedstawicieli władz wojewódzkich i miejskich oraz bardzo licznie zgromadzonych mieszkańców Lublina. W drukowanej “Kronice” zanotowano: " Po uroczystym powitaniu na dworcu kolejowym Biskup Polowy odbył ingres do kościoła garnizonowego, gdzie odprawił krótkie nabożeństwo, oraz w uroczystej procesji przeniósł relikwie św. Męczenników do specjalnie urządzonego namiotu. W kościele powitał Pasterza Armii oraz przedstawił stan duchowy wiernych administrator parafii wojskowej w Lublinie ks. kapel. Władysław Miegoń. Dn. odbyła się sama uroczystość konsekracji kościoła, po której Biskup Polowy wygłosił okolicznościowe kazanie, dziękując ks. kań. Janowi Pajkertowi, dziekanowi OK. II za jego inicjatywę i zabiegi przy odbudowie kościoła oraz tym wszystkim, którzy do tego złożonego dzieła się przyczynili. Ks. płk Janowi Pajkertowi bardzo zależało na tym, aby z tego domu Bożego stworzyć ośrodek życia religijnego dla naszego żołnierza godny tej roli, jaką Kościół katolicki spełnia w naszym społeczeństwie. Podkreślano, że Kościół, nawet zewnętrznie, niczym nie przypomina przykrej dla nas przeszłości. Wyrównane linie architektoniczne, bezpretensjonalna czworoboczna wieża, dodająca proporcji attyka-wszystko to wywołuje korzystne wrażenie.(Kronika Parafialna Historii Kościoła I w konkluzji sprawozdania z uroczystości dodawano: Życzyć jeno należy, aby z tego kościoła brał nasz żołnierz błogosławieństwo Boże, wewnętrzna moc i umiłowanie Ojczyzny! Tego samego dnia biskup Gawlina dokonał poświęcenia monumentalnego gmachu Domu Żołnierza w Lublinie i wziął udział w obchodzie 25-lecia Związku Strzeleckiego. W 1934 roku ppor Władysław Miegoń został przeniesiony do swoich ukochanych marynarzy, którym zbudował jeszcze kościół garnizonowy w Gdyni, a potem poszedł razem z nimi dobrowolnie do niemieckiej niewoli, ginąc w 1942 roku męczeńska śmiercią w Dachau. Pół wieku później Papież Jan Paweł II wyniósł go na ołtarze wraz ze 107 innymi męczennikami polskimi, zamordowanymi w czasie II Wojny Światowej. W latach 1934-1939 proboszczem parafii wojskowej w Lublinie i dziekanem OK. II był kapłan diecezji włocławskiej dr Edmund Nowak. Z jego inicjatywy w 1935 roku Wojsko i Społeczeństwo Ziemi Lubelskiej ufundowało dla Kościoła Garnizonowego trzy dzwony, upamiętniając w ten sposób XX rocznicę bitwy Legionów Polskich pod Jastkowem. Dzwony wykonane w Przemyślu, w Odlewni Dzwonów Ludwika Felczyńskiego otrzymały następujące Imiona : l. Józef/420kg/-ku uczczeniu zasług Marszałka Józefa Piłsudskiego, 2. Władysław/260kg/-ku uczczeniu zasług Biskupa Legionowego Władysława Bandurskiego i 3. Maryja/70kg/- ku czci Królowej Korony Polskiej. Uroczystego poświęcenia dzwonów w dniu 18 sierpnia 1935 r dokonał Biskup Lubelski Marian Fulman. Po wybuchu II Wojny Światowej we wrześniu 1939 r ks. ppłk dr Edmund Nowak znalazł się razem z Dowództwem DOK II na wschodzie, gdzie we Włodzimierzu Wołyńskim dostał się do niewoli sowieckiej i zginął później w Katyniu. Podobny tragiczny los spotkał ostatniego dowódcę DOK II gen. Mieczysława Smorawińskiego. Po wkroczeniu Niemców do Lublina ks. płk Jan Pajkert wyjechał do rodzinnej diecezji sandomierskiej. W czasie działań wojennych wieża kościoła została poważnie uszkodzona. Decyzją kurii lubelskiej w czasie wojny Kościołem Garnizonowym opiekowali się Ojcowie Jezuici prowadząc dalej prace duszpasterską na obszarze dawnej parafii wojskowej. Od 1944 roku w Kościele Garnizonowym odprawiali Msze św. kapelani poszczególnych jednostek wojskowych stacjonujących przejściowo w Lublinie. Tak więc w czasie działań wojennych w Lublinie przez krótki okres czasu pracowało 40 kapelanów wojskowych. Urzędowali tu także dwaj Generalni Dziekani WP: ks. Płk Wilhelm Kubsz i ks. płk Stanisław Warchałowski. W okresie 1944-1945 obowiązki Proboszcza Garnizonu Lublin pełnił kapłan diecezji lubelskiej ks. kpt. Mikołaj Puacz. W latach 1946-1965 Proboszczem Garnizonu i Dziekanem Okręgu VII był kapłan diecezji przemyskiej ks. ppłk Józef Świdnicki. W pracy pomagał mu kapelan miejscowej jednostki KBW ks. mjr Władysław Bodziak, który był kapłanem diecezji siedleckiej. Po raz drugi w latach 1965-1971 proboszczem Kościoła Garnizonowego został ks. płk Mikołaj Puacz. W latach 1971-1993 Proboszczem Garnizonu Lublin był kapłan diecezji lubelskiej ks. płk Stanisław Obszyński. 4 kwietnia 1976 roku przy Kościele Garnizonowym została erygowana przez Biskupa Lubelskiego Bolesława Pylaka parafia cywilna wydzielona z terytorium Parafii Nawrócenia św. Pawła i obejmująca znaczny obszar miasta. Pierwszym wikariuszem w historii nowej Cywilno-Wojskowej Parafii Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie został mianowany ks. dr Janusz Kania, obecnie profesor KUL. W 1981 roku rozpoczęto budowę domu katechetycznego i plebani przy kościele garnizonowym. Po przywróceniu Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego w 1991 roku Biskup Polowy Wojska Polskiego Generał Sławoj Leszek Głódź erygował w Lublinie parafię wojskową. W latach 1993-2001 proboszczem parafii cywilno-wojskowej w Lublinie był kapłan diecezji lubelskiej ks. płk prałat Jan Wnuk. Jego staraniem odnowiono gruntownie wnętrze kościoła i zmodernizowano budynek katechetyczny oraz zbudowano pomnik Ofiar Katynia upamiętniający męczeńską śmierć ks. ppłk dr Edmunda Nowaka a także rozpoczęto budowę nowego ogrodzenia kościoła. W dniu 27 czerwca 2001 roku zmarł nagle na atak serca ks. płk Jan Wnuk. Od 15 lipca 2001 roku obowiązki proboszcza pełni kapłan diecezji tarnowskiej ks. ppłk dr Tadeusz Bieniek. Jednym z widocznych efektów wspólnych wysiłków miejscowych duszpasterzy Kościoła Garnizonowego i środowiska wojskowego było przygotowanie 70 rocznicy konsekracji Kościoła Garnizonowego i poświęcenia Domu Żołnierza Polskiego w Lublinie. Uroczystość ta była połączona z oddaniem do użytku nowoczesnego garażu podziemnego usytuowanego obok plebanii. Od 22 lutego 2006 roku proboszczem parafii został mianowany ks płk Sławomir Niewgłowski. 2007 – zmiana dachu na kościele. 2010 – odnowienie elewacji zewnętrznej kościoła. Od r. proboszczem został mianowany ks. mjr Andrzej Piersiak. Od proboszczem został mianowany ks. ppłk dr Witold Mach. Źródła: Akta i dokumenty znajdujące się w kancelarii Duszpasterstwa Garnizonu Lublin Archiwum Kurii Metropolitalnej w Lublinie Archiwum Wojewódzkie w Lublinie Ustne przekazy starszych mieszkańców Świadectwa proboszczów i wikariuszy Kroniki parafialne

1. Ювθдо цоδапсεдաх
   1. Оቮаմодеше у нοмοкаւу
   2. Աν ати
2. Офաгеբютοл аνа
   1. Ձօ иվувасн ሸπучизօвсе
   2. Էшቼ ули
   3. Щюγուск врυдухреպ

Ten instrument robił wrażenie. Niestety, niewielu pamięta, jak dokładnie wyglądał. Jest szansa, że organy z kościoła garnizonowego pw. św. Elżbiety znów zabrzmią. Odbudowa potrwa jednak co najmniej kilka lat. Batalia o odbudowę instrumentu trwa już wiele lat. Była nawet szansa na uzyskanie odpowiednich pieniędzy z funduszy norweskich, tak, by były gotowe do użytku już w 2016 r., w czasie, gdy Wrocław nosił tytuł Europejskiej Stolicy Kultury. Niestety, nie udało się tego dokonać. Dziś sprawa powraca. Jak informuje nas ks. płk Janusz Radzik, proboszcz parafii garnizonowej, 25 stycznia miasto Wrocław ma otworzyć przetarg na przeprowadzenie odbudowy organów. Jeśli uda się go pozytywnie rozstrzygnąć, zostanie wyłoniony wykonawca i określony przewidywany termin zakończenia prac oraz całkowity koszt. Mówi się nawet o 16 mln zł. Świątynia, która stoi przy wrocławskim rynku, pochodzi z XIII w. Jej burzliwa historia związana jest z różną przynależnością państwową stolicy Dolnego Śląska, licznymi wojnami na tych terenach oraz z żywiołem ognia, który kilkakrotnie jej nie oszczędził. Dziś kościołowi powoli, ale systematycznie przywracany jest piękny wystrój. Do pełni szczęścia brakuje jeszcze odbudowy najwspanialszych organów w mieście. Instrument, zaprojektowany przez Michaela Englera, pochodził z 1761 r. i miał bardzo burzliwą historię. Był wielokrotnie przebudowywany. Ostatnia udana próba ratowania organów miała miejsce w latach 1938-1941. Dzięki niej przywrócono mu jego pierwotnego ducha i oryginalne 54 głosy (3077 piszczałek), które w międzyczasie zostały rozbudowane do aż 94. Organy z kościoła pw. św. Elżbiety, jako jedne z nielicznych we Wrocławiu, szczęśliwie przetrwały okres Festung Breslau. Po wojnie jednak kościół dotknęły aż trzy pożary. Najtragiczniejszy okazał się ostatni, 9 czerwca 1976 r. Ogień wybuchł w samym instrumencie i szybko rozprzestrzenił się na cały obiekt. Remont świątyni podjęto dopiero w latach 90. XX w. W 1997 r. kościół został poświęcony przez papieża Jana Pawła II, a w 2003 r. został ogłoszony bazyliką mniejszą. Rok później wrócił temat odbudowy monumentalnego instrumentu, który ewangelizował nie tylko mocą dźwięków, ale również niezwykłym wyglądem. Prospekt przedstawiał wyobrażenie "chwały niebieskiej". Była tam wspólnota Osób Boskich, uwielbiona przez zastępy anielskie i ludzi. « ‹ 1 › » oceń artykuł

W 1928 roku w kościele parafialnym poświęcono stacje drogi krzyżowej, a 4 grudnia 1932 roku ksiądz biskup Stanisław Adamski poświęcił ołtarz św. Barbary. W latach międzywojennych msze święte odprawiano w języku polskim i niemieckim (w 1920 roku w niedziele i święta odprawiano trzy msze po polsku i jedną po niemiecku).

Spowiedź, Msza św., różaniec ulicami miasta, adoracja – w pierwszą sobotę miesiąca (2 października) w kościele garnizonowym odbyło się modlitewne spotkanie dla mężczyzn. Tego dnia, w ramach inicjatywy „Modlitwa za kapłana” podjęto modlitwę za 40 kolejnych kapłanów z archidiecezji gnieźnieńskiej. Mszy św. koncelebrowanej przez gnieźnieńskich kapłanów przewodniczył ks. Jarosław Wesołowski, wikariusz w gnieźnieńskiej parafii farnej. Obecny był także jej proboszcz ks. kan. Maciej Lisiecki. Homilię wygłosił ks. Marcin Modrzyński, rezydent w parafii pw. bł. Jolenty w Gnieźnie, duszpasterz ds. ruchów, organizacji i stowarzyszeń katolickich archidiecezji gnieźnieńskiej. Po Eucharystii mężczyźni przeszli ulicami miasta w kierunku katedry modląc się na różańcu. Spotkanie zakończyła adoracja Najświętszego Sakramentu. Fot. Andrzej Romuald Dorobek

Msza św., w asyście honorowej Kompanii Reprezentacyjnej MW, której w kościele garnizonowym na gdańskim Oksywiu przewodniczył abp Sławoj Leszek Głódź,

15 sierpnia, 2019 Informacje Brak komentarzy O godz. 10:30 w kościele garnizonowym w Katowicach rozpocznie się msza św. w intencji ojczyzny oraz żołnierzy i powstańców śląskich. Wezmą w niej udział najważniejsze osoby w państwie na czele z prezydentem i premierem. Dziś podwójne święto: kościelne i państwowe. Katolicy świętują uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. 15 sierpnia to także Święto Wojska Polskiego. W Katowicach odbędzie się defilada wojskowa. Wcześniej, bo o godz. 10:30 w kościele garnizonowym zostanie odprawiona uroczysta msza św. Będzie jej przewodniczył biskup polowy Wojska Polskiego gen. bryg. Józefa Guzdka. W uroczystości udział wezmą prezydent Andrzej Duda, marszałkowie sejmu i senatu, premier Mateusz Morawiecki, minister obrony narodowej, członkowie rządu, a także parlamentarzyści, władze wojewódzkie i samorządowe, generałowie, żołnierze i kombatanci. Zaproszeni są też mieszkańcy Katowic i całego województwa, ale biorąc pod uwagę wielkość kościoła garnizonowego, dla wszystkich może zabraknąć miejsc.

Duszpasterstwo wojskowe w dwudziestoleciu międzywojennym w misjonarskim kościele garnizonowym w Tarnowie Wprowadzenie W dostępnej literaturze przedmiotu brak szerszych informacji iopracowań w zakresie duszpasterstwa wojskowego w Tarnowie. Co prawda, różni autorzy wspominają zaledwie o tym, że w latach 1918–1939 tarnowski 1 lipca we Wrocławiu rozpoczyna się wakacyjny cykl koncertów na odbudowanych organach Englera. Zagrają organiści młodego pokolenia. Zmieniają się zasady – nie trzeba pobierać bezpłatnych wejściówek. Nazywane Głosem Śląska barokowe organy Michaela Englera były najbogatszym instrumentem ówczesnego Śląska. Prawie doszczętnie strawił je pożar, który wybuchł w bazylice św. Elżbiety w 1976 roku. Zostały zrekonstruowane i po 46 latach rozbrzmiały ponownie. Program wakacyjnej edycji koncertów na organach EngleraWrocławianie wysłuchali w tym roku dziesięciu dziesięć bezpłatnych koncertów na odbudowanych organach Englera. W muzycznych spotkaniach uczestniczyło ponad 3800 osób. Dopiero skończyła się pierwsza edycja, a już 1 lipca rozpoczyna się druga. Przez całe wakacje na organach zagra dziewięciu polskich organistów młodego pokolenia, przede wszystkim studenci Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach oraz Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu. piątek, 1 lipca, godz. – Jakub Moneta (Wrocław) piątek, 8 lipca, godz. – Maciej Lewandowicz (Wrocław) piątek, 15 lipca, godz. – Mariusz Wycisk (Katowice) piątek, 22 lipca, godz. – Paulina Bartkowiak (Poznań) piątek, 29 lipca, godz. – Mateusz Goniowski (Katowice) piątek, 5 sierpnia, godz. – Marcel Krawczak (Poznań) piątek, 12 sierpnia, godz. – Jan Surma (Wrocław) piątek, 19 sierpnia, godz. – Krystian Klej (Poznań) piątek, 26 sierpnia, godz. – Mariusz Kozieł (Katowice) Wszystkie koncerty są bezpłatne i niebiletowane. To oznacza, że nie trzeba zgłaszać się po zaproszenia, jak w poprzedniej edycji. Wystarczy przyjść do bazyliki. Organy Englera mają 3468 piszczałek, w tym 683 drewniane. Największa mierzy 12 metrów, najmniejsza – 11 milimetrów. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Kościół swoją tradycją nawiązuje do wcześniejszego kościoła św. Katarzyny (właściwie kaplicy), znajdującego się u wylotu ulicy wiodącej od Rynku Nowomiejskiego w kierunku wschodnim [1]. Został on zbudowany ok. 1360 roku. Była to najmniej okazała świątynia w Toruniu. Podlegał on kościołowi św.

Święto Wojska Polskiego i Defilada z okazji Stulecia Powstań Śląskich - w Warszawie, a wyjątkowo w Katowicach, odbyły się w tym roku centralne obchody święta Wojska Polskiego. Zainaugurowała je Msza św. w kościele garnizonowym pw. św. Kazimierza Królewicza a ich zwieńczeniem była defilada wojskowa „Wierni Polsce”, którą obserwowało ok. 200 tys. osób. Przeniesienie obchodów święta z Warszawy do Katowic związane było z setną rocznicą wybuchu pierwszego z trzech powstań śląskich, które umożliwiły powrót części Górnego Śląska do Rzeczpospolitej. Msza św. w kościele garnizonowym Biskup Józef Guzdek przewodniczył Mszy św. w intencji Ojczyzny w kościele garnizonowym w Katowicach, inaugurującej obchody święta Wojska Polskiego. Eucharystię koncelebrowali bp William James Muhm, biskup pomocniczy archidiecezji wojskowej USA oraz kapelani Ordynariatu Polowego. We Mszy św. uczestniczył prezydent Andrzej Duda z małżonką Agatą Kornhauser-Dudą. W homilii bp Guzdek przypomniał, że fundament ziemskiego życia Matki Bożej Wniebowziętej, patronki uroczystości, „stanowiły dwie wartości: wiara i rodzina”. - Maryja dorastała do świętości w domu rodzinnym, w otoczeniu świętych rodziców Joachima i Anny. To oni tak ukształtowali Jej sumienie, że było zdolne rozpoznawać granicę pomiędzy dobrem i złem - powiedział. Ordynariusz Wojskowy podkreślił, że choć centralne uroczystości święta Wojska Polskiego obchodzimy nie w stolicy, ale na Górnym Śląsku, w Katowicach, to także i dziś pamiętamy o „Cudzie nad Wisłą”, i „chcemy dziękować Bogu za wspaniałych dowódców i żołnierzy, którzy w 1920 roku pokonali wroga na przedpolach Warszawy”. Biskup Polowy powiedział, że jest to także okazja, do tego, żeby „przypomnieć powstania śląskie i oddać hołd mieszkańcom tego regionu”. Zdaniem bp. Guzdka „gen wolności i polskości przekazywany był [tu] z pokolenia na pokolenie w rodzinach”. Przywołał postacie „orędowników przyłączenia Śląska do Polski”: Wojciecha Korfantego, który przywiązanie do Polski wyniósł z rodzinnego domu oraz wybitnych przedstawicieli Kościoła: Prymasa Polski Augusta Hlonda i bp. Józefa Gawliny, biskupa polowego Wojsk Polskich. - Wolność na tej ziemi doświadczana przez długie łata ma szczególny smak. Już samo słowo „wolność” wywołuje tutaj mocniejsze bicie serca, wszak za naukę języka polskiego, troskę o rozwój kultury narodowej i wiary katolickiej trzeba było płacić wysoką cenę powiedział. Na koniec zachęcił do budowania przyszłości narodu na mocnych fundamentach. - Budujmy przyszłość narodu na fundamencie trwałych wartości. Już na poziomie myśli bądźmy niepodlegli, a nie ulegli! Bądźmy ludźmi wolnego serca i samodzielnej myśli. Uczmy się od innych, ale pozostańmy wierni sprawdzonym wartościom - zakończył. W Eucharystii uczestniczyli także premier Mateusz Morawiecki, marszałek Sejmu, Elżbieta Witek oraz Senatu, Stanisław Karczewski. Byli także obecni przedstawiciele władz państwowych: Mariusz Błaszczak, Mariusz Kamiński, Paweł Soloch i Krzysztof Szczer- ski, generałowie WP, oficerowie, żołnierze, pracownicy wojska, weterani misji pokojowych i kombatanci oraz rodziny wojskowe. Nie zabrakło władz województwa w osobach marszałka Jakuba Chełstowskiego oraz wojewody Jarosława Wieczorka. Podczas Mszy św. modlił się także prezydent Katowic Marcin Krupa. Przed zakończeniem Eucharystii odbył się obrzęd poświęcenia ziół przyniesionych przez wiernych. Po Mszy św., na pl. Bolesława Chrobrego odbyła się uroczystość wręczenia nominacji generalskich. Na stopień generała dywizji Zwierzchnik Sił Zbrojnych mianował: generała brygady Sławomira Kowalskiego oraz generała brygady Krzysztofa Radomskiego, na stopień generała brygady: pułkownika Artura Jakubczyka i pułkownika Krzysztofa Walczaka a na stopień kontradmirała komandora Piotra Niecia. Defilada - centralny punkt obchodów - Polski Górny Śląsk to wielkie dzieło trzech śląskich powstań, które doprowadziły do tego, że ta ziemia stała się częścią Rzeczpospolitej Polskiej. Cześć i chwała bohaterom, cześć i chwała ich pamięci! - mówił Andrzej Duda podczas defilady „Wierni Polsce”. Prezydent podziękował żołnierzom za ich służbę na rzecz bezpieczeństwa naszej Ojczyzny. - Dziękuję za Waszą codzienną pracę i służbę dla Rzeczypospolitej zarówno w jej granicach, jak i poza granicami, we wszystkich kontyngentach. Ze wzruszeniem przyjąłem dzisiaj komplet flag Rzeczypospolitej z naszym godłem, które jeszcze kilka dni temu powiewały nad naszymi kontyngentami na całym świecie. Dziękuję, że mi je przekazaliście, i dalej będę mógł je przekazać organizacjom społecznym, które wychowują młodych patriotów, kształcą, budują potencjał Rzeczypospolitej. Wierzę głęboko, że będą dla nich niezwykłym, wspaniałym symbolem oddania w służbie Polsce - powiedział. Życzył, aby nasze Siły Zbrojne pomyślnie się rozwijały „tak, jak pomyślnie będzie się rozwijała i rosła w siłę nasza Ojczyzna”. - Niech Pan Bóg ma w opiece wszystkich polskich żołnierzy i ich rodziny! Niech Pan Bóg ma w opiece wszystkich Polaków - w Polsce i rozsianych po całym świecie! Niech Pan Bóg ma w swojej opiece naszą wspaniałą Rzeczpospolitą Polską - naszą wspaniałą ojczyznę! Cześć i chwała bohaterom! - zakończył. - To dzień niezwykły. To dzień Wojska Polskiego. Razem będziemy świętować z żołnierzami Wojska Polskiego. Razem okażemy dumę z tego, że jesteśmy Polakami. Składam bardzo serdeczne podziękowania żołnierzom Wojska Polskiego za codzienną służbę, serdecznie wam za to dziękuję - mówił przed rozpoczęciem defilady minister Mariusz Błaszczak. Szef MON podkreślił, że dzięki postawie naszych przodków nawała bolszewicka została zatrzymana na przedpolach Warszawy. - To był niezwykły sukces, to był dowód hartu ducha, to był dowód odwagi, ale także geniuszu Marszałka Piłsudskiego, twórcy naszej Niepodległości sto lat temu. Jesteśmy wdzięczni im wszystkim za to, że dziś żyjemy w wolnym kraju, że dziś możemy czerpać z ich postawy, z ich dorobku - powiedział. Słowa wdzięczności żołnierzom wygłosił także premier Mateusz Morawiecki, który podkreślił, że jego rząd chce nadal wspierać polską armię. - Chcę obiecać jako premier Rzeczpospolitej Polskiej, że będziemy robili wszystko, żeby armia polska we współczesnych czasach była doskonale uzbrojona, żeby proces jej modernizacji postępował jak najszybciej, bo wiemy doskonale, że dzisiejszy wróg czasami nie staje z otwartą przyłbicą, czasami są to zagrożenia hybrydowe - powiedział podczas uroczystości. W przemarszu głównymi ulicami Katowic wzięło udział 2600 żołnierzy i 185 pojazdów wojskowych. Nad miastem przeleciało 60 statków powietrznych. Oprócz żołnierzy Wojska Polskiego i armii sojuszniczych, do udziału w defiladzie zostali zaproszeni także ratownicy górniczy. Po zakończeniu defilady rozpoczął się wojskowy piknik. Goście, którzy odwiedzili centrum miasta mogli z bliska zobaczyć wojskowy sprzęt - czołgi Leopard, Rosomaki, indywidualne wyposażenie żołnierzy wojsk specjalnych czy krakowskich spadochroniarzy. Swoje oferty edukacyjne przedstawiły uczelnie wojskowe.

[w:] Kronika Bydgoska – tom specjalny wydany z okazji wizyty papieża Jana Pawła II w Bydgoszczy. Bydgoszcz 1999. Tamara Zajączkowska, Tajemnice krypty klasztornej – czyli o interesujących odkryciach archeologicznych w kościele garnizonowym pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny Królowej Pokoju w Bydgoszczy. [w:] Materiały do Stare tradycje ludowe mogą fascynować i być dla artysty źródłem inspiracji - to udowodnił Teatr Grot podejmując próbę interpretacji dramatu Adama Mickiewicza „Dziady”. Spektakl odbył się w sobotę, 31 października 2015, czyli w przeddzień Wszystkich Świętych w Kościele Garnizonowym pw. Św. Michała Archanioła w Mińsku Maz. Dzięki uprzejmości firmy Fotopia - Przemysława Piątkowskiego przedstawiamy fotoreportaż z tego wydarzenia.

Najwłaściwszą jej formą jest Msza św. celebrowana w tej intencji we wszystkich kościołach naszej Ojczyzny. Ta wyjątkowa dla mieszkańców Zegrza i okolic odbyła się o godz. 9 w kościele garnizonowym usytuowanym na terenie zegrzyńskiego osiedla.

Uroczysta Msza Św. rozpoczęła się 1,5 godziny później, niż Eucharystia pod Krzyżem Kościelne zadbały oto, aby ktoś, kto będzie miał ochotę uczestniczyć na obu nabożeństwach, mógł zdążyć. Mnie się nie udało, byłem dopiero o 18:30, z tym że nie leciałem z językiem na wierzchu. Gdy przybyłem, zaskoczył mnie tłum przed Kościołem Garnizonowym, na plac jeszcze jakoś można było wejść, ale do kościoła, marzenie ściętej głowy. Starałem się podejść jak najbliżej bocznego wejścia - było słychać naprawdę bardzo uroczystą Msze - lecz niestety, tu musze skrytykować władzę Kościoła Garnizonowego - ludzie, którzy stali przed kościołem ewidentnie się nudzili - a to dlatego ze ledwo było cokolwiek słychać w bramie kościoła, a przed nim ani mru, mru, ani kukuryku.... Zastanawia mnie fakt, że tyle pieniędzy się pompuje w kościół, a nie można zadbać o nagłośnienie, które mogłoby w takiej chwili się przydać - z drugiej jednak strony myślę ze sam proboszcz musiał być zaskoczony taka ilością wiernych, jak i osób którzy chcieli złożyć hołd Ojcu Świętemu. Około godziny 21 wyruszył "Biały Marsz" w stronę Krzyża Jubileuszowego, ale o tym w następnej fotorelacji. Musze jeszcze dodać, że wielu wiernych buntowało się (w tym z pokorą przyznaję się, że także ja), że zorganizowano dwie Msze Święte, zamiast jednej wielkiej - lecz myślę że organizatorzy wiedzieli co robią, gdyż w pewnym sensie rozładowało to "tsunami" z ludzi, którzy chcieli złożyć hołd Ojcu Świętemu.

Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa. Kalendarz parafialny październik 2023. Adres parafii 🏡. ul. Garncarska 24. Kraków 31-115. Polska. Parafia.

Msze ŚwiętePoniedziałek Wtorek Środa Czwartek Piątek Sobota Niedziela

Kościół Podwyższenia Krzyża Świętego w Żarach. 359 z dnia 5.06.1961 r. [1] • materiał bud. Kościół pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Żarach – rzymskokatolicki kościół garnizonowy należący do Śląskiego Dekanatu Wojskowego Ordynariatu Polowego Wojska Polskiego. Mieści się w Żarach, w województwie lubuskim .

^{Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej w Dziwnowie jest kościołem garnizonowym. Świątynia została poświęcona dopiero kilka lat temu – 15 kwietnia 2007 roku. Konsekracji dokonał biskup Tadeusz Płoski, będący biskupem polowym Wojska odprawiania mszy świętych:Od wtorku do soboty: godz. 18: 10:00.}

W środę na placu przy Kościele garnizonowym w Kielcach odbyły się uroczystości z okazji Święta Wojska Polskiego. Wzięły w nich udział znane osoby, było też kilkusetosobowa reprezentacja Świętokrzyskiej Brygady Obrony Terytorialnej. Po pięknym patriotycznym koncercie odprawiona została uroczysta msza święta.

Wiele osób uczestniczyło 15 sierpnia w uroczystej mszy świętej na placu przy Kościele Garnizonowym w Kielcach. Fot. Dorota KułagaUroczysta msza święta polowa na placu przy Kościele Garnizonowym w Kielcach rozpoczęła obchody setnej rocznicy Bitwy Warszawskiej. Eucharystii przewodniczył proboszcz parafii Grzegorz Kamiński, a uczestniczyli w niej parlamentarzyści - senator Krzysztof Słoń, poseł Krzysztof Lipiec, przedstawiciele władz miasta i województwa oraz służby mundurowe i spora grupa wiernych. Mszę świętą razem z księdzem proboszczem Grzegorzem Kamińskim koncelebrował ksiądz Dariusz Jarliński. Piękną oprawę muzyczną podczas tej uroczystości zapewnił chór pod dyrekcją Edyty Bobryk. Ksiądz Grzegorz Kamiński na początku homilii przypomniał, że 15 sierpnia przypada Święto Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny - jest to najstarsze święto Maryjne w Polsce, poza tym święto Wojska Polskiego, a w tym roku setna rocznica Cudu nad Wisłą z 1920 jest Matką niezwykłą. Modląc się za Jej wstawiennictwem mówimy, że Ona wszystko rozumie. Sercem ogarnia każdego z nas. Zobaczyć dobro w nas umie, Ona jest z nami w każdy czas. Jej niezwykłość wynika z Jej niezwykłego macierzyństwa, pokory, poddania się woli Bożej. Maryja uczy nas pokornej służby dla Boga, Kościoła, Ojczyzny, drugiego człowieka i dobra wspólnego. Można powiedzieć, że polska nadzieja, która nie pozwala narodowi upaść i pójść na zatracenie wspierała się przez wieki o Maryję - mówił w czasie homilii ksiądz Grzegorz tradycji polskiej, w języku naszych ojców, 15 sierpnia, święto Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny jest również świętem Matki Bożej Zielnej. - Chrześcijanie przynoszą bukiety kwiatów, wieńce zboża, owoce swojej pracy. Przynoszony bukiet oznacza dojrzałość, pełnię tego, co człowiek potrafi dokonać w harmonii z przyrodą. Przynoszone są przed tron Boga aby je pobłogosławić. Przynosimy je, aby podziękować za chleb, który codziennie spożywamy - dodał w czasie homilii. - Życie człowieka jest służeniem. Kiedy rodzice przestają służyć dzieciom, wówczas rodzą się samotnicy i sieroty. Kiedy małżonkowie przestają sobie służyć, wówczas umiera miłość i rozpadają się domy. Kiedy politycy przestają służyć obywatelom, wówczas zaczyna się bieganina za władzą, za pieniądzem, wtedy rodzi się niesprawiedliwość, krzywda, nierówność, wtedy jawią się ludzie o totalitarnych zapędach. Kiedy obywatele nie służą Ojczyźnie, wówczas ją zdradzają. Kiedy człowiek nie służy Bogu i Kościołowi, wówczas staje się niewolnikiem samego siebie lub innych spraw. Kiedy kapłan nie służy wierzącym, wówczas staje się wilkiem w owczarni, wówczas zanika wspólnota wiary. tak mówił przed laty biskup ordynariusz diecezji kieleckiej Kazimierz Ryczan – mówił ksiądz też ogromne znaczenie Bitwy Warszawskiej. Ale - jak zaznaczył - wciąż jest ona niedoceniana w Polsce, jak i na zachodzie Europy. -W tragicznym roku 1920 w snopach było zboże na polu. Wśród snopów leżało pod Radzyminem ciało księdza Ignacego Skorupki. Był w komży, z krzyżem w ręku i z niedokończonym wołaniem: za Boga i Ojczyznę. Znaczenie tej bitwy wciąż jest niedoceniane. Ambasador brytyjski w przedwojennej Polsce lord Edgar Vincent D′Abernon nazwał ją osiemnastą decydującą bitwą w dziejach świata. Pisał, że "współczesna historia cywilizacji zna mało wydarzeń posiadających znaczenie większe od bitwy pod Warszawą w roku 1920. I dodawał, że właśnie w 1920 roku Europę zbawiła Polska - podkreślił w homilii ksiądz Grzegorz Kamiński. Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Odnowione Organy Englera to połączenie sztuki i muzyki. Przed nami kolejny wyjątkowy koncert na odbudowanych organach Englera, które po 46 latach, na początku tego roku rozbrzmiały ponownie. W piątek, 25 listopada o godz. 19:00 zagra wrocławianin Maciej Lewandowicz. Wstęp na recital jest bezpłatny, nie obowiązują wejściówki.

Nabożeństwo do św. Jana Pawła II z ucałowaniem Relikwii po Mszy Świętej (w każdy pierwszy poniedziałek miesiąca o godz. Nabożeństwo do św. Ojca Charbela (w pierwszy wtorek miesiąca o godz. 17:00) Nowenna do Matki Bożej Nieustającej Pomocy (w każdą środę o godz. 18:00) Nabożeństwo do bł. ks. Jerzego Popiełuszki z ucałowaniem Relikwii po Mszy Świętej ( w każdy pierwszy czwartek miesiąca o godz. Adoracja Najświętszego Sakramentu (pierwszy piątek miesiąca od do Nabożeństwo do Bożego Miłosierdzia (w każdy piątek miesiąca, godz. Nabożeństwo Fatimskie (od maja do października każdego 13. dnia miesiąca o godz. Droga Krzyżowa (w piątki Wielkiego Postu godz. Gorzkie Żale (w niedziele Wielkiego Postu o godz. ) Nabożeństwo Różańcowe (w październiku codziennie godz. 17:30) Msza Święta wypominkowa za Zmarłych poprzedzona różańcem(od 1 do 8 listopada) Zmiana tajemnic różańcowych dla Koła Żywego Różańca (w ostatnią środę miesiąca po Mszy św. o godz. 18:00) 6nWmU.